Tagged: พระเจ้าพิมพิสาร

หลักฐานจากโลกหลังความตาย ในประวัติศาสตร์พุทธศาสนา เรามักได้ยินเรื่องราวการบรรลุธรรมของผู้ที่มีชีวิตอยู่ แต่ “ชนวสภสูตร” (Janavasabha Sutta) กลับทำหน้าที่เสมือน “รายงานหลังการเสียชีวิต” (Post-mortem Report) ที่หาได้ยากยิ่ง พระสูตรนี้ไม่ใช่เพียงเรื่องเล่าปาฏิหาริย์ แต่คือการยืนยันผลสัมฤทธิ์ของระบบการปฏิบัติธรรม ผ่านปากคำของพยานปากเอกระดับประวัติศาสตร์ นั่นคือ พระเจ้าพิมพิสาร ผู้กลับมาปรากฏตัวอีกครั้งในรูปลักษณ์ใหม่ เพื่อพิสูจน์ว่า “อริยบุคคล” นั้นมีอยู่จริงและไม่สูญสลายไปตามกาลเวลา

บทนำ: นัยสำคัญทางนิติศาสตร์ในพระวินัย ในกระบวนการบัญญัติพระวินัยสงฆ์ “ทุติยปาราชิก” หรือสิกขาบทข้อที่ ๒ ว่าด้วยการห้ามอทินนาทาน (การลักทรัพย์) ถือเป็นกฎเกณฑ์ที่มีความซับซ้อนและยึดโยงกับบริบททางสังคมและกฎหมายบ้านเมืองอย่างลึกซึ้ง มูลเหตุของบัญญัตินี้มิได้เริ่มต้นจาก “ความโลภ” ในทรัพย์สินเงินทองโดยตรง แต่กลับมีจุดเริ่มต้นจากความพยายามในการแสวงหาที่อยู่อาศัยและการตีความเจตนาของผู้มีอำนาจผิดพลาด กรณีศึกษาที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้คือเรื่องราวของ “พระธนิยะ กุมภการบุตร”