Tagged: กฎแห่งกรรม

เสียงคำรามของผู้รู้แจ้ง: ถอดรหัส ‘มหาสีหนาทสูตร’ เมื่อพระพุทธเจ้าเปิดแผนผังจักรวาล ท้าพิสูจน์ทุกข้อกล่าวหา 0

เสียงคำรามของผู้รู้แจ้ง: ถอดรหัส ‘มหาสีหนาทสูตร’ เมื่อพระพุทธเจ้าเปิดแผนผังจักรวาล ท้าพิสูจน์ทุกข้อกล่าวหา

ในโลกยุคใหม่ที่ใครๆ ก็ตั้งตัวเป็นกูรู หรือโค้ชชีวิต (Life Coach) ได้ง่ายๆ คำถามสำคัญที่ท้าทายศรัทธาเราเสมอคือ “คนคนนี้รู้จริงแค่ไหน?” หรือ “สิ่งที่เขาสอน พาเราไปรอดได้จริงหรือเปล่า?” ย้อนกลับไปเมื่อ 2,500 ปีก่อน คำถามนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับมหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่อย่างพระพุทธเจ้า เมื่ออดีตสาวกคนหนึ่งนามว่า สุนักขัตตะ ลาออกจากการเป็นพระ แล้วเที่ยวไปป่าวประกาศทั่วเมืองว่า “พระสมณโคดมไม่มีญาณทิพย์วิเศษอะไรหรอก สิ่งที่สอนก็แค่คิดเอาเองตรรกะดีเฉยๆ”

0

บทธรรมเทศนา ตอนที่ ๒๐ “Design Your Destiny: ถอดรหัส DNA แห่งกรรม จากลักขณสูตร”

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ) เจริญพรญาติโยม สาธุชนผู้มีปัญญา ผู้เป็นสถาปนิกออกแบบชีวิตของตนเองทุกท่าน… วันนี้อาตมาอยากชวนพวกเรามาคุยกันเรื่อง “โหงวเฮ้ง” หรือ “ลักษณะของคน” โยมเคยสังเกตไหม? บางคนเกิดมาหน้าตาผ่องใส ใครเห็นก็อยากเข้าใกล้ บางคนเกิดมาดูมีอำนาจ พูดอะไรใครก็เชื่อ ในขณะที่บางคน ทำไมชีวิตมันดูติดขัด รูปร่างหน้าตาไม่เป็นที่ดึงดูด เรามักจะโทษพันธุกรรม โทษพ่อแม่ หรือโทษโชคชะตา แต่ในทางพุทธศาสนา… พระพุทธองค์ตรัสว่า “ไม่มีอะไรเกิดขึ้นลอย ๆ ทุกอย่างมีเหตุปัจจัย”

0

พระไตรปิฎกศึกษา ตอนที่ ๓๕ ลักขณสูตร: ถอดรหัส “DNA แห่งกรรม” เบื้องหลัง ๓๒ อัตลักษณ์ของมหาบุรุษ

หากเราเปรียบชีวิตมนุษย์เป็นเหมือนซอฟต์แวร์ ลักขณสูตร (Lakkhana Sutta) ก็เปรียบเสมือนการเปิดเผย “Source Code” ระดับตำนานของบุคคลที่โลกยกย่องว่าสมบูรณ์แบบที่สุด หรือที่เรียกกันว่า “มหาบุรุษ”

0

บทธรรมเทศนา ตอนที่ ๑๓ ดีเบตหยุดโลก: เมื่อความตายไม่ใช่จุดจบ และ ‘วิธีให้’ สำคัญกว่า ‘สิ่งที่ให้’

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ) เจริญพรญาติโยม สาธุชนผู้มีปัญญา ใคร่ครวญในธรรมทุกท่าน… วันนี้อาตมาจะพาพวกเราย้อนเวลากลับไปสู่ยุคพุทธกาล ไปเกาะขอบสนามชม “การดีเบต” (Debate) ครั้งประวัติศาสตร์ ที่ดุเดือดเผ็ดมันที่สุดครั้งหนึ่งในพระไตรปิฎก เรื่องราวในวันนี้ ไม่ใช่การเทศนาธรรมแบบปกติ แต่เป็นการปะทะกันทางความคิด ระหว่าง “อำนาจ” กับ “ปัญญา” ระหว่าง “ความสงสัยแบบสุดขั้ว” กับ “ความจริงอันสูงสุด”

0

บทธรรมเทศนา ตอนที่ ๘ เสียงเพรียกจากปรโลก: เมื่อราชาผู้ยิ่งใหญ่กลับมายืนยันความจริง

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ) เจริญพรญาติโยม สาธุชนผู้มีบุญทุกท่าน… วันนี้อาตมาอยากชวนพวกเราคุยเรื่องที่ท้าทายความรู้สึก และเป็นคำถามที่ค้างคาใจมนุษย์เรามาตลอดประวัติศาสตร์ นั่นคือคำถามว่า “ตายแล้วไปไหน?” และ “ความดีที่เราทำ มันส่งผลจริงหรือ?”

0

พระไตรปิฎกศึกษา ตอนที่ ๕ ตติยปาราชิกกัณฑ์: โศกนาฏกรรมแห่งความเข้าใจผิด เมื่อ “กรรมฐาน” ถูกแปรเปลี่ยนเป็น “อาวุธประหารชีวิต”

บทนำ: เส้นบางๆ ระหว่าง “การปล่อยวาง” กับ “การทำลายล้าง” ในพระวินัยปิฎก “ตติยปาราชิก” หรือสิกขาบทข้อที่ ๓ ซึ่งระบุถึงการห้ามภิกษุจงใจพรากชีวิตมนุษย์ ถือเป็นอาบัติขั้นรุนแรงที่สุด (ปาราชิก) ที่ทำให้ผู้ล่วงละเมิดต้องขาดจากความเป็นสงฆ์ทันที หากพิจารณาเพียงผิวเผิน กฎข้อนี้ดูเหมือนจะมุ่งเน้นไปที่การป้องกันอาชญากรรมทางกาย แต่เมื่อเจาะลึกถึงมูลเหตุแห่งการบัญญัติ กลับพบว่าต้นตอของโศกนาฏกรรมนี้เกิดจาก “ความเข้าใจผิดในแก่นธรรม” อย่างสุดโต่งของภิกษุผู้มุ่งมั่นในการปฏิบัติกรรมฐาน จนนำไปสู่เหตุการณ์นองเลือดครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์พุทธกาล

0

พระไตรปิฎกศึกษา ตอนที่ ๓ ปฐมปาราชิกกัณฑ์: มูลเหตุแห่งการบัญญัติพระวินัยและบทเรียนจาก “พระสุทินน์กลันทบุตร”

บทนำ: รอยร้าวแรกในความบริสุทธิ์แห่งพุทธันดร ในสมัยปฐมโพธิกาล หรือช่วง ๒๐ พรรษาแรกแห่งการตรัสรู้ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คณะสงฆ์ดำรงอยู่ในสภาวะที่เรียกว่า “ยุคทอง” อันบริสุทธิ์ผุดผ่อง ปราศจากข้อบังคับหรือกฎเกณฑ์ที่เข้มงวด เนื่องจากภิกษุทั้งหลายล้วนเปี่ยมด้วยศีลและธรรมในจิตใจ แต่เมื่อกาลเวลาล่วงเลยไปพร้อมกับการขยายตัวของพุทธบริษัท ความประพฤติที่หย่อนยานเริ่มปรากฏขึ้น นำไปสู่ความจำเป็นในการตรากฎหมายสูงสุด หรือ “ปาราชิก” ข้อแรก เรื่องราวนี้ถูกบันทึกไว้อย่างละเอียดในพระวินัยปิฎก โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ชะตากรรมของภิกษุหนุ่มผู้มีนามว่า “พระสุทินน์ กลันทบุตร”