เจโตขีลสูตร: ถอน “ตะปู” ตัด “โซ่ตรวน” (ทำไมปฏิบัติธรรมตั้งนาน…จิตไม่ไปไหนสักที?)
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ) เจริญพรสาธุชนผู้มีจิตมุ่งมั่นในธรรมทุกท่าน วันนี้อาตมาภาพมีเรื่องชวนสงสัยมาเล่าให้ฟัง โยมเคยรู้สึกไหม? เวลาเราตั้งใจจะทำอะไรดีๆ สักอย่าง โดยเฉพาะเรื่องการปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ หรือรักษาศีล แรกๆ ไฟแรงมาก ตั้งใจดิบดี แต่พอทำไปสักพัก… ไฟมอด จิตมันรู้สึก “หนืดๆ” “ฝืดๆ” เหมือนรถที่ใส่เบรกมือค้างไว้แล้วพยายามจะเร่งเครื่อง หรือบางทีก็รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆ ถ่วงขาเอาไว้ จะก้าวไปข้างหน้าก็ก้าวไม่ออก
