Tagged: มาตรฐานการสอบสงฆ์

เอกสารจดหมายเหตุเกี่ยวกับการสอบธรรมสนามหลวง ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๐๐ (ค.ศ. 1957) ถือเป็นหมุดหมายทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญยิ่งของวงการศึกษาคณะสงฆ์ไทย ไม่เพียงเพราะเป็นปีแห่งการเฉลิมฉลองกึ่งพุทธกาล แต่ยังเป็นปีที่มีการ “ปฏิรูปวิธีวัดผล” ครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่ง ซึ่งเปลี่ยนกระบวนทัศน์จากการ “จับผิด” มาสู่การ “วัดความรู้” ตามมาตรฐานสากล บทความนี้จะพาท่านย้อนกลับไปสำรวจความเปลี่ยนแปลงดังกล่าว ท่ามกลางการเติบโตอย่างก้าวกระโดดของจำนวนผู้ศึกษาธรรม

การสอบนักธรรมสนามหลวงประจำปีพุทธศักราช 2485 (ค.ศ. 1942) นับเป็นหมุดหมายทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญของวงการศึกษาคณะสงฆ์ไทย หลักฐานจากเอกสาร “สัมปสาทนียกถา” ในปีนั้น ได้ฉายภาพให้เห็นถึงความท้าทายของการบริหารกิจการพระศาสนาท่ามกลางบริบทของบ้านเมืองที่กำลังเผชิญวิกฤตการณ์ แต่กลับเป็นยุคที่มีผู้สนใจศึกษาธรรมะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ บทความนี้จะพาท่านไปสำรวจการปรับตัว มาตรฐานการวัดผล และมาตรการรักษาความซื่อสัตย์ที่เข้มข้นในยุคนั้น