Tagged: สุนักขัตตะ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ) เจริญพรสาธุชนผู้มีปัญญาแสวงหาความจริงอันประเสริฐทุกท่าน ในยุคสมัยที่ข้อมูลข่าวสารหลั่งไหลอย่างรวดเร็ว เรามักจะได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ คำติเตียน หรือแม้แต่การกล่าวร้ายต่อสิ่งต่าง ๆ มากมาย ไม่เว้นแม้แต่ในวงการศาสนา บางครั้งเราอาจได้ยินคนพูดว่า “ธรรมะเป็นเรื่องของคนคิดมาก” หรือ ในลักษณะว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้มีญาณวิเศษอะไร เป็นต้น คำพูดเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องใหม่เลยโยม มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลแล้ว

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ) เจริญพรญาติโยม สาธุชนผู้มีปัญญา ผู้แสวงหาแก่นธรรมทุกท่าน… วันนี้อาตมาจะพาพวกเราไปเปิดหน้าประวัติศาสตร์พุทธศาสนา ไปดูเหตุการณ์ “ดราม่า” ครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล พวกเรามักจะเข้าใจว่า ลูกศิษย์พระพุทธเจ้านั้นมีแต่คนศรัทธาแรงกล้า มีแต่คนบรรลุธรรม แต่ความเป็นจริง… มีลูกศิษย์คนหนึ่ง เป็นถึงเจ้าชายแคว้นลิจฉวี บวชอยู่กับพระพุทธเจ้ามานาน วันดีคืนดี เดินเข้าไปหาพระพุทธองค์ แล้วบอกว่า “ผมขอลา! ผมขอเลิกนับถือท่าน!”

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ) “อัทธิ โข มะหาลิ อัญเญ ธัมมา อุตตะริตะรา จะ ปะณีตะตะราติ” (ดูก่อนมหาลิ… ยังมีธรรมเหล่าอื่นที่ยิ่งกว่าและประณีตกว่า ซึ่งภิกษุทั้งหลายประพฤติพรหมจรรย์เพื่อทำให้แจ้งอยู่) เจริญพรสาธุชนผู้มีปัญญาและใฝ่หาความจริงทุกท่าน…